Zô maer 'n praetje (Kik of ze kikt)
"Kik of ze kikt en as ze kikt………iet kikke!"
"Wat zeg je non, Im?"
"Non, geweun, kik of ze kikt en as ze kikt iet kikke."
" 'k ken 't iet vatte, Im", zee die van mên.
Zô moei-lek is 't toch echt iet.
Kik, in de vorte, dà'-vrouwmus, daer wul 'k iet mee staen praete.
Dà'-'s zô'n snappert, daer kom je iet vanof.
Dus as ze kikt en wij kikke ôk, dan motte we d'r gedag zegge, dan vraeg'- ze netuurlek 'oe gaet 't en zô raek je an de praet; van 't ien in 't aar en daer gevoel 'k iet voor."
"Im, dat 'a' je toch bedien an me kenne zegge, daer 'oof je dat koeterwaels toch iet voor te gebrukke, dat Schevenings is toch al zô in'ewikkeld", gong die van mên vorder.
" Straatje is straetje, streetje, streitje; naadje is naedje, needje, neidje; plaatsje ie plaesje, pleesje, pleisje; glaasje is glaesje, gleesje, gleisje."
" 'k 'eb 's 'eleze dat vrooger, lang 'eleeje in d'oud-'ollandse tael, de ei ôk vaek as a wier ût'esproke.
Laeter gaf tat verwarring.
De ien zee straetje, d'are streitje of de ien zee: 'k brei nog twie naedjies en d'are twie neidjies.
Dan 'è je nog d'engelse invloed van street en zô veul aa're woorde.
De mense sprakke 't ôk wel net zô ût as-'t-t'r sting."
"Jae Im, d'r zit veul in wat je non zêt, maer 'k 'eb toch nog 'n vraeg.
D'r schoot me 'n oud schoolliedje te binne. Van dat jongetje dà'- zô treuzelde:
" Aatje, eet je eitje"……..,
maer 'oe zeeje ze dat non dà', as ei ôk 'n 'a' was vrooger….….?"
Effe gaf 'k gien kik.
Toe zee 'k: "Dà'- liedje is nog iet zô oud……."
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
" 'Oe is 't met jeullie?" wier d'r opiens 'erope.
We wazze vergete dà'- vrouwmus in de gaete te 'ouwe en 'k 'a' nog zô 'ezêd:
"Kik of ze kikt en as ze kikt……iet kikke.
Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 01-02-2003 en 1048 keer gelezen
Like dit 675 Liked