Mijn herinnering aan Scheveningen is Liefde, Oorlog en Verdriet

Ik ben Nel Kalsbeek Plugge en in 1933 geboren op Scheveningen in e Jacob Pronkstraat 218, beneden ons woonden Opa en Opoe Vink en in het sousterein dat was een woning in de grond daar woonden mijn vriendinnetje Nelly den Heijer . Wij hebben daar gewoond tot de evacuatie in 1943 en toen is eigenlijk alles kapot gegaan. Wij waren als kinderen heel veel bij Opoe Pie Vink en Opa Machiel Vink echte Scheveningers Opa heeft 50 jaar op de logger gevaren. Als mijn Opa van zee thuis kwam waren er natuurlijk zeekaken, En waren wij bij hun,dan zei mijn Opa motten jullie een zeekaak? Dan was het theetijd en kregen wij een emaillen bord voor ons en daar werd een zeekaak opgelegd en daar ging het water en als er genoeg geld was kreeg je er tapte melk overheen met suiker en margarine de zeekaak weekte en wij maar smullen. Ik weet niet of het in het weekend was, maar het was wel koud en tikte mijn Opa tegen het plafond met een bezemsteel en dan wisten wij dat er thee was,in onze(mijn broertje Giel) nachthemd en pyjamaatje vlogen wij naar beneden en daar stonden 2 bordjes en 2 kroezen klaar, en dan stond de tafel voor het raam met daarop een petroleum stelletje, onze Opa zei altijd lieve dingen tegen ons en vroeg dan op zijn Schevenings, Motten jullie ien of twie bakkies thee en wij schreeuwde twie!!!!!. Als het erg koud was en ik uit school kwam( de Julianaschool in de Gaffelstraat) dronken wij bij Opoe en Opa thee en dan werd het schemerig stond de potkachel echt rood gloeien en zaten wij om de kachel mijn broertje zat bij Opa op schoot en ik bij Opoe en dan zongen wij psalmversjes 2 weet ik mij te herinneren , Rust mijn ziel U God is Koning, en Beveel gerust U wegen. Die herinneringen zal ik de rest van mijn leven nooit meer vergeten. Er was zo veel Liefde van Ouders en Grootouders daar geniet ik als ik even alleen zit te mijmeren nog altijd van. Wij als kinderen scholden mijn Opa ook wel eens uit voor kaal hoofetje , en dat vond hij niet leuk en dan was Opa boos op ons en dan deed je dat voor een tweede keer niet meer, wat hij ook deed was ons met de scheerkwast met scheerzeep achterna zitten en dan kreeg je een lik schuim in je gezicht, hem weer uitdagen en dan kropen wij onder de tafel en kwam hij met de kwast de kamer in ,en dan zei mijn Opoe ,Giel laet dat!!! Mijn ouders werkte, mijn Moeder had werkhuisjes, in mijn jeugd weet ik dat in de Keizerstraat aan de kant van Alex de Wind een juwelier zat dat werd beheerd door 2 dames en daar deed mijn Moeder de huishouding, en op de Kanaalweg (links) op de hoek van de eerste zij straat was een kruidenier daar werkte zij ook (helaas weet ik geen namen). Mijn Vader werkte op het Ijsfabriek van Jacob den Dulk, de naam van mijn Vader was Cornelis Plugge, ik weet dat hij al heel vroeg moest gaan beginnen, mijn Vader heeft tot de jaren `50-60 daar gewerkt met af trek van wat oorlog jaren , en als hij nachtdienst had moest hij Zondagnacht om 12 uur beginnen tot Maandagovond 18 uur en als het heel erg druk was kwam hij Dinsdagmorgen pas thuis Als kind gingen mijn broertje en ik naar de ijsfabriek en dan was het een drukte van belang eerst stonden wij buiten want het was te druk , en als het rustig was mochten wij naar binnen alles bekijken en een stukje ijs pikken en dan gingen wij weg likkend aan het ijs dat heel erg koud was op weg naar huis maar eerste moesten wij nog over de tonnen lopen die met honderden opgeslagen lagen aan de havens. Wij hadden een Tante en een Oom in de Datheenstraat wonen, elke Woensdagmiddag gingen mijn broertje en ik op bezoek bij Tante Cor en Oom Wout Pronk en dat was feest, dan op een keer op de heen weg blijven wij staan aan de kopse kant van de nieuwe haven daar was een trapje naar beneden ( of het er nog is weet ik niet) en wij stonden naast dat trapje te kijken toen ik iets te ver naar voren boog en in de haven mieterde, kon niet zwemmen . Dan is er een Mijnheer die mij met mijn haren uit het water heeft getrokken en achter op de fiets naar huis gebracht, U begrijpt het uit naar Tante was afgelopen. Bij ons kwamen ook leveranciers aan huis, Daar was de Melkboer Pronk die werd door de familie en misschien ook door andere mensen Judas genoemd(ik denk en scheldnaam)dan kwam Zaterdagavond de groenteboer Kees Ekkelekek ( zal ook wel een scheldnaam zijn) met paard en wagen n achterop twee brandende olie lampen, als hij kwam vlogen wij de trap af en gingen wij een appeltje pikken, dan was er een kruidenier die had zijn winkel op de hoek Juriaankokstraat/ Marcelisstraat en als hij boodschappen bracht was er een zakje snoep bij daar moesten wij de hele week meedoen. Bij ons aan de overkant in de Kompasstraat hoek Hoogeraadstraat? was, Bakker van Straalen die had heerlijke Cliever toffees dat was een blok van 12 of 16 toffee`s en waren bikkel hard,dan was er een waterstokerij ik dacht Apeldoorn, en een winkel Douma allebei op hoek Hoekerstraat, en in de Duinstraat had je een aardappel en Groenten boer of alleen aardappelen Zwier, op de hoek Jacob Pronkstraat/Kolenwagenslag was ook een snoepwinkeltje als wij een cent kregen dan kochten wij iets voor een halve cent en de andere helft was voor de volgende dag,ik weet dat daar rolletjes drop lagen verpakt in rood,blauw,groen ,geel glimmend folie alleen als je de kleuren zag kreeg je trek, helaas zijn deze mensen in de oorlog weggehaald door de Duitsers achter af denk ik dat het joden waren.En dan breekt er een tijd aan dat alles uit elkaar getrokken wordt. Onze Opoe en Opa evacueerde naar Arnhem met Tante Cor en Oom Wout mee,Wij moesten Naar Delft met eerst veel omzwervingen, Vader naar Duitsland , Moeder vlak voor de bevrijding overleden en daarna heel veel meegemaakt heel vel ellende. En nu zitten wij in Friesland in een Dorp waar nog iets is terug te vinden van saamhorigheid en buren hulp dat is in het westen bijna niet meer te vinden.Maar de herinneringen van toen blijven bestaan. Ook heb ik al de herinneringen opgeschreven en cadeau gedaan aan onze kleinkinderen ter gelegenheid van ons 50 jaar Huwelijk. Ik hoop dat U iets hier aan heeft, het zijn mijn herinneringen van een niet vergeten Scheveningen,nu ik dit zat te schrijven kwamen er ook wat emoties los. Met Vriendelijke Groet van Nel Kalsbeek Plugge.
...terug ...home Geplaatst op 03-02-2003 en 1161 keer gelezen
Like dit 897 Liked