De Bloedpoort deel 20
Verdriet en vreugde, ook in de pers (vervolg)
Op 31 augustus 1923 bracht de koningin een bezoek aan Scheveningen en zij maakte daarbij een rondrit door een deel van het oude dorp. De winkeliers van de Keizerstraat hadden hun best gedaan evenals de bewoners van andere straten en buurten waarlangs de koningin zou rijden. De Keizerstraat was versierd, zij het dat de gebruikelijke versiering met netten en jonen die van de rederijen afkomstig waren, achterwege was gebleven. De vissersvloot was in zee vanwege de haringvisserij en netten en aanverwante attributen moesten dus op dat moment een hoger doel dienen. Wie en wat is het mooist? De verschillende hofjes van de Keizerstraat, waaronder de ‘Bloedpoort’, waren bij het versieren van hun buurtje actief geweest en er woedde zelfs een concurrentiestrijd tussen die plaatselijke hofjes. De concurrentie en de onderlinge strijd waren intens; de verschillende hofjes hielden er zelfs gedurende de aanlooptijd naar de komst van de koningin een eigen ‘bewakingsdienst’ op na. Die diende te zorgen voor instandhouding van de aangebrachte versiering. Arie Dijkhuizen was erbij en vertelde er dit van.. ’t Was t’r eigelijk aldoor feest. As t’r bijvoorbeeld een jarig was, as de koningin jarig was, dan werd die hele poort die werd versierd. Dat was elk jaar en het was altijd de mooiste die versierd was. Want dat Kroonhofje (eveneens een hofje van de Keizerstraat: auteur) zal ik maar zegge, dat was óók versierd. Maar dan gebeurde ’t welderis hė – want dan konne ze dat niet hebbe! – dat er ’s nachts, zal ik maar zegge, bij onze versiering dinge d’r afgehaald werde. Dat ging tege mekaar! Maar voor de ‘Bloedpoort’ was t’r dan een wacht. Ja, ’s avonds laat, zel ik maar zegge, dan sting d’r een op de wacht en dan kwamme ze wel is die dinge van de versiering probere d’r af trekke .Dus dat ging dan niet door…! Tijd nu om een hardnekkig misverstand uit de weg te ruimen. Het verhaal gaat dat de koningin tijdens haar tocht door het dorp ook een bezoek zou hebben gebracht aan de ‘Bloedpoort’. Maar bewoners die ik destijds sprak ontkenden het; ook kranten die het koninlijk bezoek aan Scheveningen versloegen, meldden daarvan niets. En het vervolg van dit onjuiste verhaal valt hierdoor óók weg want er wordt nog vaak beweerd dat bewoners naar aanleiding van het bezoek aan de ‘Bloedpoort’ door de koningin besloten, de naam van die poort te wijzigen in ‘Oranjehofje’. Die niet-officiële naamswijziging van toen is weliswaar juist maar dan op grond van het gevierde feest en als dankbetuiging van bewonerszijde. Ernaast moet nog nadrukkelijk worden gesteld dat de naam ‘Bloedpoort’ nooit een officiële naam is geweest; het was vanouds – en bleef dan ook – een stukje Keizerstraat. Dit geldt ook voor de naam ‘Vrede(s)hof’ of ‘Vrede(s)hofje’. Niet meer vloeken Naast de hoofdinspecteur Zimmermann droeg ook de drogist Weber, eigenaar van de ‘Bloedpoort’, het zijne bij aan het buurtfeest. ‘De Scheveningsche Courant’ van 8 september 1923 schrijft er dit van Lang, zeer lang bleef men feestelijk eendrachtig bijeen en toen wij heengingen was de feestvreugde nog in vollen gang. Laten wij hopen dat deze sympathieke daad van den hoofdinspecteur nog lang zal blijven nawerken bij de 'bloedpoorters' en zoodoende de politie in het algemeen ook van hen steun zal ondervinden. De 'bloedpoort' was des middags nog bezocht door ds. en mevrouw Oosten, mevrouw Tichelman, ds. Wartena, ds. Van Noppen en het raadslid Vrolijk. Het Comité 'bloedpoort' bestond uit de heeren Maarten Toet, Marinus Toet, Van Beelen en Niessingh, de scharenslijper. Woensdagmorgen kregen de oudjes van het hofje koffie en koek van verschillende winkeliers die daartoe het hunne hadden bijgedragen. Vervolgens werd door den heer Zimmermann aan de oudste bewoners van de Poort: één in jaren, de ander in ouderdom, een souvenir in couvert aangeboden. Wij kunnen tersloops nog mededeelen dat de bloedpoorters al eenige weken geleden een comité hebben opgericht om tot een vloekverbod in die poort te komen, waarvan wij de beste verwachtingen koesteren, want iedere overtreding zal gestraft worden door een boete, uit de opbrengst waarvan met St. Nicolaas de kinderen zullen worden onthaald. Dit laatstgenoemde initiatief is kinderlijk aandoenlijk en het onderstreept overduidelijk datgene wat een Scheveninger ooit over de ‘Bloedpoort’ en haar bewoners in een ingezonden brief had geschreven. © Piet Spaans 2014 historisch publicist en auteur Den Haag Holland http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 09-06-2014 en 1739 keer gelezen
Like dit 918 Liked