De Bloedpoort deel 22
Marinus W. Toet vertelt verder…
De kinderen droegen altijd klompen, ook op zondagen was dit het geval. Toen ze wat groter werden moesten zij van hun moeder naar de Oude Kerk in de Keizerstraat. Maar ze werden er op aangekeken dat ze met klompen aan in de kerk kwamen. Zij gingen ook wel naar een zogenaamde kinderkerk in de Nieuwe Laantjes; die dienst duurde ongeveer een uur. Dat kwam goed uit want ouders van grote gezinnen waren blij dat ze de schaar kinderen of een deel ervan even konden wegsturen. De vader van Rinus zong in een koortje tijdens diensten in het kerkzaaltje in de Wimpelstraat waar de eerdergenoemde evangelist Van Polen voorging. Vader Toet kon goed zingen, net als Jacob ‘de Krik’ met wie hij soms een duo vormde; hij bespeelde ook een trekharmonica. Als hij in de poort musiceerde kwam de hele buurt luisteren. Knutselen Rinus heeft in zijn jongensjaren leren knutselen bij Van Polen in een ruimte boven het kerkzaaltje. Ze werden beziggehouden met handenarbeid. Ze leerden houten dingen vervaardigen als kammenbakjes en molentjes; die lessen kostte drie cent in de week, aldus Rinus. Maar niet alles was rozengeur. Want de kinderen zaten vaak onder de luizen: ook had men in alle huisjes overlast van wandluizen en niet te vergeten van vlooien. De strozak waarop men sliep was een bakermat voor het ongedierte. Rinus: ‘Nou, de huize stierve van het ongedierte.’ Hij vertelde dat, wanneer men een witte lap op de grond legde en die even later opnam, deze onder de luizen zat. Men bestreed het ongedierte met petroleum. De vloeren en wanden werden ter bestrijding ervan met petroleum ingewreven. De kinderen werden op school scherp gecontroleerd op ongedierte. Elk kwartaal kwam een mevrouw naar school voor controle van de kinderen. Rinus volgde alleen de lagere school en bezocht er drie; hij ging op school bij meester Van Balen in de Gaffelstraat, daarna in de Nieuwe Laantjes en tot slot in de Korendijkstraat. Hij spijbelde naar zijn zeggen weinig. Slapen Het slapen op zolder was een toppunt van schamelheid. Het dak had geen verdere betimmering of beschotting en in bed liggend keken de kinderen tegen de pannen van het dak aan. Rinus opnieuw: ‘As je in je bed lee en d'r viel sneeuw dan had je meer sneeuw op je kop dan buite ....!’ Dekens had men nauwelijks: lakens waren onbekend. Door de vele kinderen sliep men met meerderen in één bed. Er was één groot ledikant waarin ze met hun vieren, soms vijven sliepen, vooral bij kou. Geen gas en elektriciteit Een petroleumstel diende op zolder als verlichting. Van het driepitsstel werd één pit aangestoken. Die stoomde zodanig dat de kinderen ‘s ochtends de zwarte vellen uit hun neus moesten snuiten. Want er was geen elektriciteit of gas; dat kwam pas in de laatste jaren van hun verblijf daar. Je moest ’s avonds al om zeven uur naar bed, al was je vijftien. Dat had allemaal met het ouderlijk winkeltje te maken. ‘As me vader met het winkeltje bezig was ging iedereen naar bove, hoor!’ De warmte in de kamer moest komen van het fornuis, maar dat mocht niet altijd branden omwille van de voorraad van het winkeltje. Door de warmte smolt de boter; daarmee moest men rekening houden. Het ingestorte dak Na de verhuizing van opa en opoe Toet naar Den Haag huurde Rinus’ vader nog een tijdje de woning van zijn ouders, dit vanwege het achterplaatsje waarop hij kippen kon houden. Toen Rinus en zijn broertjes op een keer achter hun nieuwe woning op dit plaatsje bezig waren met het plukken van een zojuist geslachte kip, kwam echter het dak van het grootouderlijk huis ineens vol naar omlaag. Een verklaring van onbewoonbaarheid en een spoedige huisuitzetting liet niet op zich wachten. De ouders van Rinus volgden daarna de weg van opa en opoe Toet naar het Haagse Frederikshofje. Het gezin vertrok in 1927 uit de ‘Bloedpoort’. Samen met de familie Vink – die naar de Magneetstraat verhuisde – waren zij de laatste bewoners van het buurtje. Enkele jaren later werden de huisjes afgebroken en was de ‘Bloedpoort’ historie geworden. Slechts een gesloten hek vormt sindsdien haar decor. © Piet Spaans 2014 historisch publicist en auteur Den Haag Holland http://nl.wikipedia.org/wiki/Piet_Spaans
<< Vorige Volgende >>
Geplaatst op 09-06-2014 en 1739 keer gelezen
Like dit 918 Liked