HET VERDRIET VAN SCHEVENINGEN
De ramp van de SCH 21 in 1960
Een half jaar voor ik als reepschieter aanmonsterde op de SCH 180, Mr. Johannes Last van rederij Frank Vrolijk sloeg de SCH 21 op het Zuiderhavenhoofd en verdronk mijn buurjongen Evert Spaans. (17) De ramp vond plaats in de nacht van 10 op 11 december 1960.
Adrie Spaans, (14) de jongere broer van Evert, en ik (14) stonden 12 uur later bij het gehavend schip dat op de rotsen van het havenhoofd een weerloos prooi voor de golven was. Evert was vermist. Zijn vader Jan en de andere bemanningsleden waren gered.
Schipper Jochem Knoester van de SCH 87 kon de SCH 21 bij het binnenlopen ternauwernood ontwijken. Pas de volgende ochtend hoorde Knoester dat Evert was vermist.
Ik weet niet meer hoe mijn ouders hebben gereageerd toen ze kort daarop hoorde dat hun jongste zoon ook naar zee wilde. De vader van mijn moeder (Karel) en haar broer Arie kwamen in 1918 met de hele bemanning van de SCH 69 Clara ook op zee om het leven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog 1914-1918 zijn er honderden Scheveningse vissers door Engelse mijnen of Duitse torpedo’s op zee omgekomen. De reders, die al in 1915 wisten dat het vissen op zee grote risico’s voor de bemanning met zich meebracht, kan worden verweten dat ze honderden gezinnen onnodig in rouwen armoede hebben gedompeld. De schepen van de reders, die met de bemanning in de golven verdwenen, waren echter goed verzekerd.
In het jaarboek 2012 van het Museum Vlaardingen wordt over deze tragedie het volgende vermeldt: ‘Deze prijs werd betaald zonder al te veel protest. Veel vissers hadden het gevoel geen keus te hebben. Het plichtsbesef dat werd ingegeven door het geloof en angst voor armoede speelde een grote rol dat de vissers, ondanks oorlogsgeweld, hun beroep bleven uitoefenen. De reders, die in 1914, 1915 en 1916 enorme winsten hadden gemaakt en in nieuwe dure schepen hadden geïnvesteerd, kwamen aan het eind van de oorlog in grote financiële problemen. Daardoor werden vissers massaal ontslagen.'
In 2010 heeft Robbert van Cleef van rtv-west een prachtige documentaire gemaakt over hoe Scheveningen omgaat met het verlies van hun dierbare op zee.
In 2001 publiceerde Dik Groen, die in 1960 ook aan boord van de SCH 21 was, zijn verhaal met de titel ‘De geeft en de zee neemt’ op de site Alles over Scheveningen. Het was het eerste verhaal op deze site. De titel van Dik zijn verhaal weergeeft wat Scheveningen bindt. De zee, waaraan de ruim 700 jaar oude vissersgemeenschap haar bestaansrecht heeft ontleend.
Karel Kulk
Scheveningen © 2016
Reacties: Karel Kulk
...terug
...home
Geplaatst op 03-05-2016 en 1983 keer gelezen
Like dit 937 Liked