Hartelijk dank voor u like, dit is een ode aan de acteur
Zô mar 'n praetje. Echo's
Me buurjongetje, Ernst-Jan, was bij me en 'ij vertelde 'onderd ût over z'n zusje, wat nog 'ebore mos worre.
Met 'n wês gezichje lee die me van alles ût, 'oe 't allemael gaet en 'ij 'a' 't ôk over echo's.
Dat 'a' die 'e'oord as-tie mè'-z'n moeder meegong naer de dokter.
Opiens zee ie: " Buurvrouw, 'è-jij ôk echo's 'e'oord van je broertjies en zusjies?"
"Jae zeker", zee 'k, 'k zel 't je vertelle."
'Lang 'eleeje, toe'-de buurvrouw net zô'n klên kindje was as jij, zatte we-op 'n aevend allemael bij mekander.
Me moeder en me vaeder ieder an 'n kant van de kachel, die brandde zô lekker, dat-tie rôie kôntjies 'a' en z'n êzere mantel dich mos.
Z'n 'oed lag op te kachelplaet, want op zên plaes sting de theepot met 'n môi riete 'engsel.
We zatte zô tusse onze ouwers in.
Opiens vroog me broer:" 'Oe ben 'k êgelek bij jûlie 'ekomme?"
Me moeder lee d'r brei-werrek weg en vertelde dà'-ze, op 'n vrooge winter-ochend 'oorde tikke teuge 't raem en toe'-ze ging kikke, sting d'r 'n ôievaer met 'n môi ge'aekt blauw dookje en daer zat 'n jongetje in.
'n paer jaer laeter op 'n zeumer-ochend wier d'r weer 'etikt en daer sting de-êge ôievaer met 'n rose ge'aekt dookje en daer zat 'n mêsje in.
Jaere laeter, 't was weer zeumer, 'ard tikke teuge de bûtedeur en jae 'oor, daer sting ie weer, non met 'n wat grôter wit ge'aekt dookje en daer zatte de twielinge in.
Mar daer schrok ik van, want…..de twielinge kwamme nae mên…..!
" 'Oe ben IK tan bij jûlie 'ekomme?', vroog 'k.
Toe'-nam me vaeder 't woord.
Jou-'eb 'k 'evonne.
Op 'n ochend fietste 'k, 'êl vroog, naer me werrek en daer 'oorde 'k zachies krête; 'k stapte van me fiets of en jae 'oor, tusse 't gras sting daer 'n pracht van 'n rôie kôl en daer in zat 'n baby met 'n wit 'empje an en 'n luur om.
't was 'n klên rond mêsje.
Ze stak t'r arrempies naer me ût; 'k 'eb t'r onder me jas 'estopt en gauw naer 'ûs 'efietst.
"Kik 's moeder, wà-'k voor je 'eb mee'ebrocht!"
"Was U blij?", vroog 'k an me moeder.
"En of", zee ze.
"Wat 'n geluk 'è vae, dà'-je me 'oorde en iet voorbij ben 'efietst."
Toe'-keek 'k me broer en me zusjies an en zee: " Leuk è, ik ben van vae …"
Kik,…… Ernst-Jan, dà'-benne non mên echo's en tot op 'ede klinke ze nog deur……
Mar non gae 'k 'n lekkertje voor je lange."
"Buurvrouw, as me zusje d'r is, mò'-je twie lekkertjies geve, ien voor 'uur ôk."
Gelukkig, kindere blêve kindere, die echo zal wel blêve klinke.
Nadruk verboden Immetje.
Geplaatst op 09-12-2004 en 1083 keer gelezen
Like dit 719 Liked